Çiçekçi Kız

Bir Sonbahar Aylarıydı Dallardaki Yapraklar Öyle Güzel
Duruyorlardıki Göz Kamaştırıyordu Gözlerime
Hava Serindi Birden Rüzgar Esmeye Başladı Hafiften
O An Bende Ağaçların Altında Yeşilliklerin Arasında Oturuyor
Ve Şiir Yazıyordum Sessizce Yağmur Başlamıştı Hafiften
Tiseliyordu Üzerime Ne Şiiri Yazsam Diye Düşünürken
Aldım Kalemimi Elime Kağıda Mısralarımı Dökmeye Başlıyordum
Aklıma Birşey Gelmiyordu O An Bir Çiçekçi Kız Geldi Herkese
Çiçek Uzatırken Bana Bakıyordu Farkettim Bakıldığımı
Yanıma Geldi Çiçek Alırmısınız Diye Sordu Bende Cevap
Verdim Çiçekleri Neden Kopardınız Onlar Dalında Güzeldir
Doğanın Kır Bahçelerin En Değerli Bitkileri Dedim Gülümsedim
Çiçekçi Kızda Haklısınız Ama Bir Gül Kadar Güzel OLamıyoruz Dedi
Dedimki Çiçekçi Kız Bende Düşünüyordum Şiirimin İsmini
Ne Koyayım Diye Çiçekçi Kız Da Hemen Cevap Verdi
Çiçekçi Kız Olsun Dedi Bende Başladım Mısralarıma Yazmaya
Seni Gördüğüm Anda Dilim Tutulur Oldu Sanki
Ellerindeki Çiçeklerin Arasındaki Seninle Farkı
Onlar Gül Ama Sen Gül Güzelisin Aranızda Fark Yok
Sen Güllerini Satarken Gözlerin Gülüyor İsminde
Gülmüş Güllerin İçinde Nadide Çiçeğisin Sanki
Saçlarındaki O İpekliği Gözlerindeki O Nehirliği
Farkettim Meleklerin Arasındaki Mutluluk Meleğisin
Çiçekler Kadar Güzel Bir Gülsün Sen Çiçekçi Kız
Hani Akşam Olurda Ay Çıkarda Aydınlatırya Gökyüzünü
Öyle Etrafını Aydınlatıyorsunki Ay Parçasısın Sanki
Yıldızlar Çıkar Sonrasında Ayırt Edemedim Seninle
Yıldızları Yıldızlar Kadar Etkileyicisinki Görünüşün
Sanki Bebekler Kadar Mahsum Bakıyorsun Etrafa
Son Mısralarımı Yazıyorum Suan Sana Çiçekçi Kız
İlham Perim Oldun Şuan Bana Çiçeklerinde Buldum
Gül Kokulu Saçlarında Bu Şiirin Adınıda Çiçekçi Kız Koydum…
Söz: Yazar: Cem Altınöz
Türkiyenin Genç Şairi…!